In de Verenigde Staten woedt een strijd die nauwelijks nog iets met ideologie te maken heeft, maar alles met ego’s, invloed en machtswellust. Aan de ene kant staat Donald Trump, de voormalige president en mogelijk toekomstige comeback-koning van de Republikeinen. Aan de andere kant Elon Musk, techmiljardair, zelfverklaard vrijheidssymbool en steeds luider politiek agitator. Wat begon als een flirt tussen twee alfamannen die zichzelf als buitenstaanders van het establishment positioneerden, is verworden tot een openlijke machtsstrijd die niet alleen Amerika splijt, maar ook economisch en geopolitiek zijn schaduwen werpt over de rest van de wereld.
De recente escalatie begon niet met een beleidsverschil, maar met Musk’s groeiende invloed in het publieke debat — via X (voorheen Twitter), via zijn satellietnetwerk Starlink, via zijn geopolitieke uitspraken over Oekraïne, China en AI, en bovenal via zijn onmiskenbare vermogen om markten en media te sturen. Trump, die lange tijd Musk duldde als bondgenoot in het afzetten tegen de “woke cultuur” en de “deep state”, ziet in hem nu een concurrent op zijn eigen terrein: aandacht, controle en politieke invloed.
Een strijd van woorden — en wapens
De vete tussen beiden verscherpte toen Musk publiekelijk kritiek uitte op Trump’s economische retoriek rond importtarieven. “Importheffingen zijn een belasting op de consument,” tweette Musk, “en domme economische zelfbeschadiging.” Trump reageerde voorspelbaar: Musk zou zonder subsidies “niet verder komen dan een elektrische step,” en noemde hem “een overgewaardeerde globalist.”
Wat voor buitenstaanders een ordinaire woordenstrijd lijkt, is in werkelijkheid een botsing tussen twee visies op Amerika’s toekomst. Trump wil terug naar economisch nationalisme: hoge importtarieven, isolatie van China, herindustrialisatie binnen de grenzen. Musk daarentegen heeft belangen die diep verankerd zijn in internationale handel, wereldwijde supply chains en een technocratisch wereldbeeld waarin innovatie voorop staat — niet grenzen.
De strijd tussen deze twee reuzen is echter geen louter binnenlandse soap. De gevolgen reiken veel verder dan Amerikaanse talkshows en Twitter-algoritmes. Europese exporteurs kijken met angst naar de voorstellen van Trump om importheffingen van 10% of meer op brede productcategorieën in te voeren. Dat zou de Europese economie — al fragiel door hoge rentes en trage groei — keihard raken. Ook ontwikkelingslanden die afhankelijk zijn van Amerikaanse markten of van Musk’s satellietdiensten worden ongewild pionnen in dit spel.
Rentestormen en kapitaalvlucht
De economische onzekerheid die de Trump-Musk-twist veroorzaakt, heeft al tastbare effecten. Investeerders zijn nerveus. Centrale banken, waaronder de Europese Centrale Bank, houden de rente hoog om inflatie in te dammen, maar de politieke instabiliteit in de VS maakt hun werk moeilijker. Wat als Trump opnieuw gekozen wordt en een handelsoorlog ontketent? Wat als Musk, verbeten door de politiek, besluit om investeringen in Europa terug te schroeven of zijn ruimte- en AI-infrastructuur politiseert?
De renteverwachtingen schommelen. De dollar stijgt, daalt, stijgt weer — afhankelijk van wie van de twee op dat moment het luidst schreeuwt of het meest wordt geretweet. Internationale beleggers trekken zich deels terug uit opkomende markten en zoeken veilige havens, wat tot kapitaalvlucht leidt in bijvoorbeeld Zuid-Afrika, Indonesië of zelfs delen van Zuid-Amerika. De VS, ooit bastion van stabiliteit, is dankzij dit duel verworden tot een bron van geopolitiek risico.
De bredere gevolgen: desinformatie en democratie
Niet alleen de economie lijdt onder deze botsing van ego’s. Musk’s platform X, dat zich steeds verder verwijdert van traditionele contentmoderatie, is een broedplaats geworden voor desinformatie en politieke agitatie — vaak gepusht door Trump-aanhangers, maar steeds vaker ook door Musk zelf. Waar vroeger presidentiële communicatie verliep via officiële perskanalen, gaat nu alles via virale posts, subtweets en algoritmisch opgestookte polarisatie.
Dit heeft een verontrustende invloed op democratieën wereldwijd. Autoritaire leiders spiegelen zich aan deze Amerikaanse ontregeling en gebruiken dezelfde tactieken: verwarring zaaien, media ondermijnen, het publiek vermoeien met eindeloze meningen in plaats van feiten. De grens tussen techondernemer en politieke speler vervaagt, en in het vacuüm dat ontstaat, bloeien extremen.
Conclusie: Een strijd die niemand wint
Er is iets fundamenteel verontrustends aan het feit dat het lot van miljarden mensen beïnvloed wordt door de persoonlijke vetes van twee mannen die zich nauwelijks nog laten leiden door advies, expertise of empathie. De strijd tussen Trump en Musk is geen politiek debat, geen clash of ideas — het is een machtsstrijd zonder ideologische bodem. En zoals bij elke strijd die om ego draait, zijn de slachtoffers zelden de hoofdrolspelers zelf. De echte tol wordt betaald in Europa, Afrika, Azië — en uiteindelijk, ook in Amerika zelf.
Wie ook ‘wint’ in deze strijd, de schade aan het mondiale vertrouwen in de Verenigde Staten als stabiele leider is al geleden. De wereld kijkt toe, niet met bewondering, maar met groeiende zorg. En terwijl de tweetstorms razen en de campagnes op scherp staan, blijft één vraag hangen: wie stopt de mannen die denken dat zij alleen de toekomst mogen dicteren?
Ontdek meer van MAYONAISE
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.